پرنده « زنگوله بال» برای نخستین بار در کردستان مشاهده و ثبت شد
تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۰۸۸۴۷
مدیرکل حفاظت محیط زیست کردستان گفت: برای نخستین بار پرنده‌ای با نام «زنگوله بال» توسط اعضای تیم پرنده‌نگری شهرستان مریوان در تالاب بین المللی زریبار مریوان مشاهده و ثبت شد.
به گزارش خبرگزاری برنا از کردستان؛ اقبال حمیدی با اشاره به اینکه این رکورد در سایت پرنده‌نگری کشور ثبت شد، اظهار داشت: ناصح حسینی، آزاد توکلی و آرزو عبدی از اعضای تیم پرنده‌نگری شهرستان مریوان موفق به مشاهده این پرنده شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یک رکورد، به خلاصه اطلاعات مهم از مشاهدات پرندگان در مورد یک گونه پرنده توسط یک یا چند نفر از افراد علاقه‌مند به پرندگان گفته می‌شود. در هر رکورد، باید به پنج رکن مهم یعنی نام گونه، تعداد پرنده مشاهده شده از آن گونه، مکان مشاهده پرنده، تاریخ مشاهده و نام مشاهده کنندگان اشاره شود.
اعتبار هر رکورد، به میزان صرف وقت یک پرنده نگر برای یافتن و مشاهده پرنده، استفاده از دانش و تجربیات افراد متخصص در زمینه بیولوژی و اکولوژی پرنده، یادداشت برداری و گزارش دقیق اطلاعات پرندگان مشاهده شده بستگی دارد.
وی ادامه داد: این پرنده در زمره پرندگان تحت حمایت و شکار ممنوع بوده و زیستگاه آن، مرکز جنوب اروپا تا غرب و مرکز آسیا است.
مدیرکل حفاظت محیط زیست کردستان افزود: با شروع فصل سرما این پرنده از مناطق سردسیر به مناطقی که دارای آب و هوای ملایم‌تری است مهاجرت و تا اوایل اسفند ماه در این زیستگاه ها گذران می کند و پس از پایان زمستان برای جوجه آوری به زیستگاه‌های واقع در ترکمنستان، قزاقزستان و روسیه بر می گردد.
حمیدی یادآور شد: "زنگوله بال" علف‌زارهای سرسبز، دشت‌های وسیع سنگلاخی با پوششی از علوفه بلند، بوته‌زارها و مزارع غلات را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند.
وی اضافه کرد: زنگوله بال، پرنده‌ای اجتماعی است و در خارج از دوره جوجه‌آوری دسته‌های بزرگی تشکیل می‌دهد و بسیار محتاط و دیدنش دشوار است و به سهولت و با چالاکی می‌دود و اغلب هنگام احساس خطر خود را لابه‌لای پوشش علفی و بوته‌ها مخفی می‌سازد.
زنگوله‌بال با نام علمی " tetrax tetrax" و با نام انگلیسی " Little Bustard" از خانواده هوبرگان است که ۴۵ سانتی‌متر طول دارد و گشودگی بال‌هایش به ۹۰ سانتی‌متر می‌رسد.
دریاچه زریبار مریوان در یک دره طولی وسیع قرار دارد و از ۲ طرف غرب و شرق با کوه‌های پوشیده از جنگل احاطه شده است و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه‌زارهای نیمه انبوه تشکیل می‌دهد که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است. زریبار دارای یک هزار و ۲۰۰ هکتار نیزار، سه هزار و ۴۰۰ هکتار پناهگاه حیات وحش و ۲ هزار و ۳۰۰ هکتار تالاب است.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟ 0 0نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: کردستان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۰۸۸۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«کولبری» نه شغل است و نه شریف/ مردم از ناچاری بار بر دوش می‌گیرند
آفتاب‌‌نیوز :
در روز‌های آغازین سال جدید، چندین کولبرِ مریوانی، جان خود را از دست دادند؛ بالا رفتن آمار مرگ و میر کولبران به گفته عبدالله بلواسی، فعال صنفی کارگران مریوان، باید یک زنگ خطر جدی تلقی شود.
او در این رابطه گفت: همانگونه که همگان می‌دانیم و رسانه‌ها با اقتدارِ بسیار اعلام می‌کنند، بعد از نفت، مرز باشماخ مریوان بیشترین میزانِ درآمد را برای ایران و خزانه بیت‌المال دارد، اما باید پرسید سود‌های هزاران میلیاردی روزانه‌ی مرز باشماخ کجا و به جیب چه کسانی می‌رود؟ آیا حاصل این همه تجارت در مرز باشماخ، به غیر از ارابه‌های مرگ، خطرآفرینی جاده‌های کردستان و مرگ روزانه کولبران چیز دیگری هم بوده است؟! این تجارت عظیم، سودی برای مردم نداشته است حتی رانندگان ترانزیت، قربانیان سیستم سرمایه‌داری و استثمار صاحبان ترانزیت‌ها هستند.
بلواسی ادامه داد: درحالیکه اگر مدیران محلی دلسوز بودند، با اختصاص فقط یک درصد از درآمد باشماخ می‌توانستند صدها شغل ایجاد کنند، مریوان را با داشتن پتانسل فوق العاده گردشگری قطب گردشگری ایران کنند و به تبع آن هزاران شغل ایجاد شود تا هیچکس محتاج کولبری نشود.
به گفته این فعال کارگری، سیاست‌های فقیرسازیِ دولت‌های پیاپی، گروه زیادی از جوانان و تحصیلکردگان و حتی ورزشکاران را مجبور به کولبری کرده است.
او «شغل دانستن کولبری» را یک رویکرد ناعادلانه در جهت پاک کردن صورت مساله دانست و گفت: اشتباه نکنیم کولبری نه شغل است و نه شریف، مردم از روی ناچاری باری را که باید حیوانات حمل کنند بر دوش می‌گیرند و در برابر دریافت چند ریال پول، جان را برای نان می‌دهند.
بلواسی در پایان گفت: به راستی تا کی باید هر روز شاهد مرگ جوانان در جاده‌های مرگ و سقوط کولبران جوان و پیر و جان باختنِ دلخراشِ آنان باشیم؟ تا کی باید شاهد در عزا نشستن مادرانی باشیم که فرزندانشان برای یک لقمه نان خالی به کوهستان می‌زنند و دیگر هرگز برنمی‌گردند؟
منبع: خبرگزاری ایلنا
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟